جلسه رایگان آشنایی با رندرینگ تخصصی محصول

رندرینگ (Rendering) برای اولین بار در سال 1960 هنگامی که ویلیام فتر  شبیه سازی فضای مورد نیاز کابین خلبان را انجام می داد، ایجاد شد. سپس، در سال 1963 ، ایوان ساترلند Sketchpad ، اولین برنامه مدل سازی سه بعدی را هنگام حضور در MIT ساخت. وی برای کارهای پیشگامانه خود، “پدر گرافیک رایانه” شناخته می شود. در سال 1975 ، محقق مارتین نیول “Utah Teapot” را ایجاد کرد، که به یک مدل تست سه بعدی استاندارد تبدیل شد.

در واقع رندر سه بعدی مشابه عکاسی است. با استفاده از یک موتور رندر می توان دوربین را به سمت یک شی برای ایجاد عکس تنظیم کرد و با نورپردازی و ایجاد بافت و متریال دهی، صحنه برای ایجاد رندر دقیق و واقع گرایانه آماده می شود.

با گذشت زمان، تکنیک های متفاوتی برای پردازش اطلاعات رندرینگ ارائه شده است. با این وجود، هدف هر رندر، گرفتن تصویری بر اساس نحوه برخورد نور با اشیا، و بازتاب دقیق بافت سطوح، دقیقاً مانند دنیای واقعی، است.

رندر بیشتر در طراحی های معماری ، بازی های ویدیویی و انیمیشن، شبیه سازی ها و جلوه های ویژه سینمایی استفاده می شود. تکنیک ها و ویژگی های استفاده شده برای هر عملیات رندرینگ با توجه به نوع پروژه متفاوت است.

کاربردهای رندرینگ در فرایند طراحی و تولید محتوا

ارائه سه بعدی روند کار را در بسیاری از صنایع تغییر داده است. در معماری و مهندسی ، اکنون طرح ها و مدل های اولیه با انواع ارائه های شبیه سازی تکمیل می شوند.  ساخت نمونه های اولیه با استفاده از نرم افزار های شبیه سازی و رندر، باعث صرفه جویی در وقت و هزینه  می شود.

می توان گفت فرایند رندرینگ حتما نیاز به نرم افزارهای سه بعدی سازی دارد. در واقع تمام حوزه های رندرینگ مانند شبیه سازی معماری، بازی سازی، ساخت انیمیشن، معرفی محصولات تجاری و تولید تیزرهای تبلیغاتی متکی به نرم افزار های شبیه سازی هستند.

مزایای تکنولوژی رندرینگ در طراحی، بر کسی پوشیده نیست. با کمک رندرها می توان پیش از ساخت یک اثر تمام جزئیات آن را مشاهده و بررسی کرد. مثلاً بعد از طراحی یک ویلا، قبل از این که فرآیند ساخت و اجرا شروع شود، می توان طرح سه بعدی آن را به صورت عکس یا انیمیشن ارائه کرد و این کار علاوه بر کمک به تجسم دقیق تر طرح نهایی، در مسائلی مانند پرزنت و ارائه جذاب تر اثر نیز کاربردهای زیادی دارد و کارفرماها می توانند پروژه خود را در مرحله ی طراحی به صورت سه بعدی مشاهده کنند و حتی با کمک انیمیشن های معماری، در فضاها حرکت کنند و کاملاً با تسلط بر اوضاع، تغییرات لازم را مطرح کنند